اقتصادی (رقابت پذیری):
به گفته محققان، موارد پیش رو، موارد اصلی دخیل در دسته‌بندی اقتصادی هستند: روحیه نوآوری، کارآفرینی، تصویر اقتصادی و علائم تجاری، بهره‌وری، انعطاف‌پذیری بازار کار و تعبیه بین‌المللی.
تنها راه ایجاد یک اقتصاد قدرتمند و با رشدی پایدار، ایجاد نوآوری با استفاده از باز کردن زمینه‌های جدید تجارت و افزودن فناوری‌های جدید به زنجیره‌های تولیدی و عدم تمرکز مدل تولید بر روی تنها یک بخش اقتصادی جامعه است، تا بهره‌وری افزایش یابد و هزینه و تأثیرات محیطی کاهش یابد. برای پیاده‌سازی این گونه نوآوری‌ها، معمولاً سرمایهگذاریهای بزرگی لازم است که فقط اقتصادهای قدرتمند می‌توانند از آنها پشتیبانی کنند.
در واقع، می‌توان گفت که تمامی دیگر خصوصیات شهرهای هوشمند وابسته به این مورد (اقتصاد) است: بدون وضعیت اقتصادی مثبت و رو به رشد، اعمال بیشتر برنامه‌های کاربردی (اپلیکیشن‌ها) بر اساس طبقه‌بندی استاندارد اروپایی غیرممکن خواهد بود. همه برنامه‌های کاربردی (اپلیکیشن‌ها) باید به طریق مثبتی در ارتباط با اقتصاد منطقه عمل کنند: این بدان معنا نیست که برنامه کاربردی (اپلیکیشن) باید به عنوان یک امر تجاری برنامه‌ریزی شود، بلکه به عنوان ابزاری برای رشد اقتصادی و به عنوان پنجره‌ای برای فرصت‌های توسعه جدید باید در نظر گرفته شود.
پژوهش‌های قابل توجهی وجود دارد که عدم وجود تعریفی جهانی از اقتصاد هوشمند را آشکار ساخته و این مفهوم را به طرق مختلف توصیف کرده‌اند. می‌توان گفت اقتصاد هوشمند، در برگیرنده شرکت‌های هوشمندی است که ایده‌های نوآورانهای تولید می‌کنند و براساس مفهوم بهینه‌سازی منابع، نسبت قیمت به کیفیت را بهبود می‌بخشند. با این حال، این تعریف همه جوانب و ویژگیهای خاص اقتصاد هوشمند را نشان نمی‌دهد.
بر اساس پژوهش‌های مرور شده، موارد ذیل، ویژگی‌ها و صفت‌های مشترک یک اقتصاد هوشمند به حساب میآیند:
- نوآورانه Innovative؛ ایده‌هایی که بهره‌وری را افزایش می‌دهد و هزینه را کاهش می‌دهد.
- دیجیتال Digital؛ استفاده گسترده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در اقتصاد.
- رقابتی Competitive؛ باز بودن و استفاده از دانش و نوآوری تا سودهای بالاتر، منابع تولیدی و هزینه‌های کارآمد با کیفیت بهتری به دست آید.
- سبز Green؛ تمرکز بر اصول پایداری، استفاده از منابع انرژی طبیعی و احیای مناطق پاکیزه.
- مسئولیت اجتماعی Socially responsible؛ به دنبال ارتقاء رفاه افراد است.
منابع
Al-Hader, M., Rodzi, A., Sharif, A. R., & Ahmad, N. (2009a). Smart city components architecture. In Proceedings of the International Conference on Computational Intelligence, Modelling and Simulation, (Brno, Czech Republic, Sep 7-9)
Al-Hader, M., Rodzi, A., Sharif, A. R., & Ahmad, N. (2009a). Smart city components architecture. In Proceedings of the International Conference on Computational Intelligence, Modelling and Simulation, (Brno, Czech Republic, Sep 7-9)
Arroub, A., Zahi, B., Sabir, E., & Sadik, M. (2016, October). A literature review on Smart Cities: Paradigms, opportunities and open problems. In 2016 International Conference on Wireless Networks and Mobile Communications (WINCOM) (pp. 180-186). IEEE.
Beatley, T., & Collins, R. (2000). Smart growth and beyond: Transitioning to a sustainable society. Virginia Environmental Law Journal, 287-322.
Cairney, T., & Speak, G. (2000). Developing a ‘Smart City’: Understanding Information Technology Capacity and Establishing an Agenda for Change. Sydney, Australia: Centre for Regional Research and Innovation, University of Western Sydney. Available at: http://trevorcairney.com/file_uploads/cgilib. 30886.1.IT_Audit.pdf.
Giffinger, R., Fertner, C., Kramar, H., Pichelr-Milanovic, N., and Meijers, E. (2007). “European smart cities.” 〈http://www.smart-cities.eu/index2 .html〉 (Mar. 2015).
Hall, R. E. (2000). The vision of a smart city. In Proceedings of the 2nd International Life Extension Technology Workshop (Paris, France, Sep 28).
Harrison, C., Eckman, B., Hamilton, R., Hartswick, P., Kalagnanam, J., Paraszczak, J., & Williams, P. (2010). Foundations for Smarter Cities. IBM Journal of Research and Development, 54(4).
Klein, C., & Kaefer, G. (2008). From smart homes to smart cities: Opportunities and challenges from an industrial perspective. In Proceedings of the 8th International Conference, NEW2AN and 1st Russian Conference on Smart Spaces, ruSMART 2008 (St. Petersburg, Russia, Sep 3-5).
Monzon, A. (2015, May). Smart cities concept and challenges: Bases for the assessment of smart city projects. In 2015 international conference on smart cities and green ICT systems (SMARTGREENS) (pp. 1-11). IEEE.
Nam, T., & Pardo, T. A. (2011, June). Conceptualizing smart city with dimensions of technology, people, and institutions. In Proceedings of the 12th annual international digital government research conference: digital government innovation in challenging times (pp. 282-291).
Partridge, H. (2004). Developing a human perspective to the digital divide in the smart city. In Proceedings of the Biennial Conference of Australian Library and information Association (Queensland, Australia, Sep 21-24).
Scholl, H. J., Barzilai-Nahon, K., Ahn, J-H., Olga, P. & Barbara, R., E-commerce and e-government: How do they compare? What can they learn from each other?, Proceedings of the 42nd Hawaiian International Conference on System Sciences (HICSS 2009), Koloa, Hawaii, January 4-7, 2009
Zubizarreta, I., Seravalli, A., & Arrizabalaga, S. (2016). Smart city concept: What it is and what it should be. Journal of Urban Planning and Development, 142(1), 04015005.
