جابه‌جایی (حمل و نقل و فناوری اطلاعات و ارتباطات):

موارد زیر عوامل کلیدی در طبقه‌بندی جابه‌جایی هستند:  دسترسی محلی، دسترسی بین‌المللی، در دسترس بودن زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و سیستم‌های امن، نوآورانه و پایدار حمل و نقل.

با افزایش جمعیت شهرها که به نظر می‌رسد همچنان به شدت رو به رشد است، یکی از بزرگترین مشکلات در حال حاضر و در آینده مرتبط با جابه‌جایی خواهد بود. جابجایی همچنین مسئولیت درصد بزرگی از آلودگی شهرها را به عهده دارد، همچنین مشکلات معمول مرتبط با نگهداری از زیرساخت‌ها و بحث تراکم را نیز به دنبال دارد که منجر به هزینه اقتصادی بالا و آلودگی بیشتر می‌شود. کیفیت و دفعات استفاده از حمل و نقل عمومی و میزان افرادی که از آن استفاده می‌کنند، نکات کلیدی در ارتباط با بحث جابجایی در آینده است، که بایستی منجر به کاهش تعداد خودروهای تک سرنشین‎ تا جایی که ممکن است باشد و استفاده از وسایل نقلیه پایدار مانند دوچرخه‌‍های الکترونیکی و اتومبیل‌های الکترونیکی را رواج دهد.

تکامل مناطق کلانشهری در سرتاسر جهان منجر به تغییر سبک زندگی و شیوه‌های جابجایی شده است: افراد با دلایل بیشتر و متنوع‌تری با استفاده از بسیاری از روش‌های حمل و نقل به طور فزاینده‌ای جابه‌جا می‌شوند. دانشمندان و تکنیسین‌ها به منظور در نظر گرفتن پیچیدگی شیوه‌های جابجایی و ارتباط محکمی که بین تحولات شهری و این نقل و انتقال‌ها وجود دارد، از اصطلاح جدیدی استفاده می‌کنند: “جابجایی شهری”.

مشکلات ترافیکی مانند ازدحام، صف‌های طولانی و تأخیرها در مناطق شهری جدید نیست و منحصر به شهرهای بزرگ نیز نمی‌شود. کنترل ترافیک شهری (UTC) Urban Traffic Control و سیستم‌های مدیریت ترافیک (TMS) Traffic Management Systems در طول سال‌ها تحول‌های عظیمی را تجربه کرده‌اند، در واقع از همان زمانیکه اولین چراغ راهنمایی در نیمه دوم قرن 19 اجرا شده است. با افزایش رشد جمعیت و اتومبیل‌ها، سیستم‌های کنترل ترافیک در زیرساخت‌های شهر باید استراتژی‌هایی را برای برآورده کردن نیازهای آینده جابجایی برنامه‌ریزی و پیش‌بینی کنند. این سیستم‌ها، در حالی که هدف اصلی خود را که بهینه‌سازی توان عملیاتی و تضمین کیفیت خدمات است حفظ و پیگیری می‌کنند، عناصر اصلی هوشمندسازی شهری، مانند ICT و اینترنت اشیاء (IoT) را برای اعمال نفوذ بر نسل جدید UTC و TMS مورد کاوش قرار داده‌اند.

بنابراین، دستیابی به یک سیستم جابجایی پایدار، فراگیر و کارآمد برای کالاها و مردم، چالشی کلی است که باید در زمینه اقدامات مرتبط با جابجایی هوشمند با آن رو به رو شد. اجرای سیستم حمل و نقل عمومی چندمنظوره، تقویت گزینه‌های جایگزین جابجایی‌های مبتنی بر خودرو و ایجاد وسایل نقلیه عمومی در دسترس و قابل رسیدن توسط همه شهروندان، سه محور اصلی هستند که باعث کاهش ازدحام و آلودگی در شهرها و بهبود اتصال می‌شوند.

منابع

Al-Hader, M., Rodzi, A., Sharif, A. R., & Ahmad, N. (2009a). Smart city components architecture. In Proceedings of the International Conference on Computational Intelligence, Modelling and Simulation, (Brno, Czech Republic, Sep 7-9)

Al-Hader, M., Rodzi, A., Sharif, A. R., & Ahmad, N. (2009a). Smart city components architecture. In Proceedings of the International Conference on Computational Intelligence, Modelling and Simulation, (Brno, Czech Republic, Sep 7-9)

Arroub, A., Zahi, B., Sabir, E., & Sadik, M. (2016, October). A literature review on Smart Cities: Paradigms, opportunities and open problems. In 2016 International Conference on Wireless Networks and Mobile Communications (WINCOM) (pp. 180-186). IEEE.

Beatley, T., & Collins, R. (2000). Smart growth and beyond: Transitioning to a sustainable society. Virginia Environmental Law Journal, 287-322.

Cairney, T., & Speak, G. (2000). Developing a ‘Smart City’: Understanding Information Technology Capacity and Establishing an Agenda for Change. Sydney, Australia: Centre for Regional Research and Innovation, University of Western Sydney. Available at: http://trevorcairney.com/file_uploads/cgilib. 30886.1.IT_Audit.pdf.

Giffinger, R., Fertner, C., Kramar, H., Pichelr-Milanovic, N., and Meijers, E. (2007). “European smart cities.” 〈http://www.smart-cities.eu/index2 .html〉 (Mar. 2015).

Hall, R. E. (2000). The vision of a smart city. In Proceedings of the 2nd International Life Extension Technology Workshop (Paris, France, Sep 28).

Harrison, C., Eckman, B., Hamilton, R., Hartswick, P., Kalagnanam, J., Paraszczak, J., & Williams, P. (2010). Foundations for Smarter Cities. IBM Journal of Research and Development, 54(4).

Klein, C., & Kaefer, G. (2008). From smart homes to smart cities: Opportunities and challenges from an industrial perspective. In Proceedings of the 8th International Conference, NEW2AN and 1st Russian Conference on Smart Spaces, ruSMART 2008 (St. Petersburg, Russia, Sep 3-5).

Monzon, A. (2015, May). Smart cities concept and challenges: Bases for the assessment of smart city projects. In 2015 international conference on smart cities and green ICT systems (SMARTGREENS) (pp. 1-11). IEEE.

Nam, T., & Pardo, T. A. (2011, June). Conceptualizing smart city with dimensions of technology, people, and institutions. In Proceedings of the 12th annual international digital government research conference: digital government innovation in challenging times (pp. 282-291).

Partridge, H. (2004). Developing a human perspective to the digital divide in the smart city. In Proceedings of the Biennial Conference of Australian Library and information Association (Queensland, Australia, Sep 21-24).

Scholl, H. J., Barzilai-Nahon, K., Ahn, J-H., Olga, P. & Barbara, R., E-commerce and e-government: How do they compare? What can they learn from each other?, Proceedings of the 42nd Hawaiian International Conference on System Sciences (HICSS 2009), Koloa, Hawaii, January 4-7, 2009

Zubizarreta, I., Seravalli, A., & Arrizabalaga, S. (2016). Smart city concept: What it is and what it should be. Journal of Urban Planning and Development, 142(1), 04015005.