نسل‌های شهر هوشمند
شرکت‌های فناوری، کارآفرینان، دولت‌های محلی و جوامع مدنی در سال‌های اخیر بیش از هر زمان دیگر توسعه شهرهای هوشمند را مورد توجه قرار داده‌اند. کارشناسانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، توسعه شهرهای هوشمند از ابتدا تاکنون را در سه نسل متفاوت پیش روی خود می‌بینند.
شهر هوشمند 2.0
پروژه «شهر هوشمند 2.0» در کنار شرکت‌های توسعه دهنده فناوری به گونه‌ای پیش رفت که طی آن مدیران شهری حضور پر رنگ‌تری داشتند. در این مرحله شهرداری به کمک شهرداران آینده‌نگر و مدیران شهری سعی می‌کرد آینده شهر خود را به گونه بهتر ترسیم کند و نقش فناوری‌های هوشمند و سایر نوآوری‌ها و استقرار بهینه آن‌ها در نقاط مختلف را نمایان سازد. در این مرحله مدیران شهری به طور فزاینده روی راه‌حل‌هایی تاکید داشتند که بتواند به صورت عمده کیفیت زندگی مردم را بهبود بخشد.
نمونه‌های «شهر هوشمند 2.0»
یکی از بهترین نمونه‌هایی که در زمینه «شهر هوشمند 2.0» می‌توان مورد توجه قرار داد، پروژه‌ای بود که شهردار شهر ریو در کشور برزیل به کمک شرکت IBM پیش برد تا بتواند یک شبکه جامع و هوشمند را برای کاهش اثرات ناشی از رانش زمین در این منطقه به انجام برساند. این پروژه بسیار مورد توجه رسانه‌های جهانی قرار گرفت و شهردار ریو در مرحله بعد سیستم هوشمند خود را به گونه‌ای توسعه داد که یک شبکه جامع به دوربین‌های هوشمند موجود در نقاط مختلف شهر ریو متصل شد تا از آن برای کشف و پیگیری هر یک از جرایم صورت گرفته در این شهر مورد استفاده قرار گیرد و با مدیریت یکپارچه، خدمات اضطراری در بستر کاملا هوشمند در اختیار مردم قرار گیرد.
بسیاری از شهرهای هوشمند بزرگی که هم اکنون پروژه‌های مختلف را در سراسر جهان پیش می‌برند، در خانواده «شهر هوشمند 2.0» طبقه‌بندی می‌شوند.
به عنوان مثال، شهر بارسلونا در کشور اسپانیا هم اکنون بیش از 20 طرح جامع مبتنی با شهر هوشمند را در اختیار دارد و همچنین 100 پروژه کوچک‌تر بر مبنای خدمات wifi نیز برای توسعه خدمات شهری در فضاهای عمومی، سیستم حمل و نقل، سیستم مدیریت روشنایی معابر و ارتقای زیرساخت‌های شهری برای شارژ الکترونیکی وسایل نقلیه در آن تعریف شده است.
